El atası - [VİDEO]

Eşitdim ki, Bakı Slavyan Universitetində Heydər Əliyevin "il" mərasimi keçirilərkən zalda rahat durmayıb güldüklərinə görə bir tələbə universitetdən qovulub, 4-ü şiddətli töhmət alıb (qovulan tələbə çoxsaylı qınaqlardan sonra "əhv" olunaraq univesitetə geri qaytarılıb). Bu məsələ orta məktəbdə oxuduğum vaxtlarda eyni adlı tədbirdəki ibnəliyimi yadıma saldı.
Hələ bir ay əvvəldən direktorun tərbiyəvi işlər üzrə müavini sinifinmizə gələrək məndən tədbirdə mahnı oxumağımı xahiş etdi (manıs olduğumu hamı bilirdi). Tədbirin nə olduğunu soruşmadan razılaşdım. Musiqi müəlliməsi mənə Heydər Əliyevin "il" mərasimində "El atası" mahnısını oxuyacağımı deyəndə razılaşmanı poza bilmədim. Heç vaxt eşitmədiyim mahnının sözlərini əzbərlətdilər, musiqisini züm-zümə etdirdilər və mən artıq mahnını tam öyrənmişdim.
Tədbir vaxtı yetişdi, ağlaşma quruldu, direktor, rayon təhsil şöbəsinin nümayəndələri üz-gözünü cırmaqlamağa başladı. Şeir deyərək ağlayan kim, mahnı oxuyarkən ulu öndərə olan ehtiramdan hıçqıran kim, ağu deyib məclisi ələ alan kim... Növbə gəldi mənim nömrəmə çatdı.

 Məktəbdə hamı məni komik (şit) biri kimi tanıyırdı. Bircə hərəkətimə bənd idilər ki, 10 dəqiqə durmadan ürəkdən gülsünlər. Səhnəyə çıxdım, birinci dəfə deyildi. Hamı maraqla şedevr ifa gözləyirdi və piano mahnıya girdi. Zaldakıların diqqəti məndədi. Mən zildən oxumalı idim, amma bilərəkdən bəmdən və xaric oxumağa başladım. Arada səsimi kobudlaşdırıb, incələşdirirdim. Elə birinci bənddə bütün zalda hırıltı başladı. Arxa sıralarda oturan dostlar əllərini havaya qaldırıb baş barmağı ilə "like" işarəsi verdilər. Şeirin (mahnının) ikinci bəndinə keçməli idim, hamı özümü yığışdıracağımı gözləyirdi.Bu hərəkətlərimi yenidən daha gülməli şəkildə (əl-qol hərəkətləri ilə) təkrarlayanda direktorun özünü də (qatı yapçı) gülmək tutdu və zaldakılar açıq şəkildə qəh çəkib gülürdülər. Nömrəni tamamlayıb zala baş əyib səhnədən çıxdım. Sevincli idim. Direktor müavini deyinirdi, bu mənim vecimə deyildi, mən missiyamı başa vurmuşdum.
Hə, bu tədbirdən sonra nə mənə, nə direktor müavininə, nə musiqi müəlliminə nə də zalda "like" edib möhkəm gülən dostlara töhmət gəlmədi. "Slavyanda" oxuyan tələbələri gənclərin gözünü qorxutmaq, "ulu öndərə" sitayiş etməyənlərin heç yanda yeri olmadığını göstərmək üçün cəzalandırıblar. Həmin dostlara sonsuz rəğbətim var. Özlərini görsəydim təşəkkür edərdim.

"El atası" mənim həqiqətən xoşuma gələn mahnıdı. Bu yaxınlarda kefimiz kök olan vaxt Manısla ifa etdik. Məncə babat alınıb. Qeyd edim ki, nə Manıs əməlli-başlı gitara çalmağı bacarır, nə də mən saz çalmağı.

 
Telefonla çəkildiyindən görüntü keyfiyyətsizdir.

Yuxuma kim girsə yaxşıdı?

Bu gecə yuxumda böyük diktator Müəmmar Qəddafini gördüm. İlk olaraq hansı məkanda (cənnətdə yaxud cəhənnəmdə) olduğunu soruşdum. Mənə “sizin diktatorun yanındayam, indi özün tap görüm harda ola bilərəm?” deyə cavab verdi.
Dedim: “Bəy, özün bir yana, bizim kişinin vəziyyəti necədi, incidib eləmirlər onu?”
Gülərək cavab verdi: “Yekə oğlansan, məzələnmə də məynən ( “bəy” sözümün qarşılığında). Bura təzə düşəndə mənə daydaylıq edirdi. Əvvəl-əvvəl bir neçə adamın ona “baba” deyə müraciət etdiyini görəndə düşündüm ki, babat hörməti var. Sonra “baba” deyənlərin iranlılar olduğunu bildim. Nə yalan deyim, mənə “Adın-sanın var, sənin xəbərin yoxdu sən gəlməmişdən qabaq buralarda nələr olub. Odur ki oturub durduğun adamlara fikir ver!” dedilər.”
Mən “Çoxmu pis haldadı?” soruşanda “bu söhbəti bağla, bloguna yazacaqsan, sonra səninçün yaxşı olmayacaq” dedi, ərəb diktatoru.
Bir az hal-əhval tutduq, dünyadakı siyasi proseslərdən danışdıq. Qəddafi qağanın ürəyi sanki dolu imiş. Öz dərdi qalıb bir yana azərbaycanlı həmkarından söhbətini davam etdi: “Heydər oğlu üçün çox narahatdı. Özünün etdiklərinin və daha çoxunun İlham Əliyev tərəfindən təkrarlanmasını istəmir. “Mən olsaydım başqa şeylər fikirləşərdim” deyir.”
Hamının vermək istəyəcəyi bir sual da verdim: “Müəllim,oturub söhbət eliyəndə peşiman olduğunuzu bir-birinizə etiraf edirsiniz?”
... set getdi. Bir də ayıldlm ki, telefonumun ekranında bərk vibrasiya altında “Manıs CALLİNG” (Manıs zəng vurur) yazılıb.
 
P.S. Sonuncu sualıma can verərkən dediyi sözlərdən (Siz nə edirsiniz? Mən Qəddafiyəm. Siz məni öldürməməlisiz. MƏN GÜNAHSIZAM) fərqli sözlərlə cavab verməyəcəkdi.

Şəhid dəfnində olman "Lazım"

Ordudan hər həftə bir neçə ölüm xəbəri gəlir. Hərbi qulluqçular gah düşmən gülləsinə tuş gəlir, gah hərbi hissədə üzləşdiyi problemlərdən çıxış yolu tapa bilməyib intihar edir, gah da başqa cinayət tərkibli məsələlərin nəticəsində dünyasını dəyişir.

Bəziləriniz deyəcəksiniz ki, hərbçilərin düşmənlə atışmada həlak olması başadüşüləndir. Amma valideyinlərin boğazlarından kəsib boya başa çatdırdığı göz bəbəyi övladlarını vətən qulluğuna göndərib, orda kiminsə səhlənkarlığı ucbatından dünyasını dəyişməsi və cənazənin artıq tullantı kimi evinin qapısına atılması o qədər adi məsələ deyil ki, başadüşülən olsun. İllərdir Atəşkəs ssenarisi ilə müharibə şəraitində yaşamağımıza səbəb olanlar, hər bir əsgərin həyatına görə cavabdehlik daşımalıdır. 

Bəs görəsən olubmu ki, İlham Əliyev bir dəfə də olsun Səfər Əbiyevə bu məsələlərlə bağlı əmrlər, göstərişlər versin? televiziyada iqtisadi inkişafdan, uğurlu daxili və xarici siyasətdən danışmaq yerinə erməni ordusuna "lazım"dan sərt mesajlar versin? və ya Səfər Əbiyev sərt mesaj bir yana bir çıxış edib ordudakı problemlərin həll olunacağından yalandan da olsa bir-iki kəlmə mızıldansın? ya da ikisindən biri şəhid olmuş əsgərin dəfn mərasimində iştirak etsin?

Orduda əsgərlərin intihar etməsi, biri-birini güllələməsi, qışda şaxtadan, yayda günvurmadan həlak olması və daha pisi zabitlərin əsgəri döyərək öldürməsi hallarına da rast gəlmişik. Aydındı ki, bu hadisələrdən dövlət başçısının da xəbəri var. Yuxarıdakı sualları artıqlaması ilə bura yazmağa ehtiyac varmı?

P.S. Biz düşmən ölkəsinin büdcəsi qədər büdcəyə malik olan, səhlənkarlığınız ucbatından aya 10 hərbçi itirən ordu istəmirik.

Kimdir məhbus?

Bu gün Bakı İstintaq Təcridxanasında Elnur Məcidli ilə görüşdüm. Valideynləri ilə birlikdə idim, amma onlardan əvvəl Elnurla mən danışdım. Görünür o da komitə yoldaşlarından biri ilə görüşməyi çoxdan arzulayırmış. Əvvəl bir az kef-əhval soruşub şəxsi vəziyyətdən danışdıq. Sonra siyasi məsələləri müzakirə etdik.

Elnurla 30-40 dəqiqəlik söhbətimdə mənə hiss etdirmədi ki, biz təcridxananın görüş zalında, şüşə arxasında, telefonla danışırıq. Mən Elnura ürək-dirək verməyə getmişdim. O isə mənim özümdən asılı olmayaraq verdiyim "necə olacaq görəsən?" sualımı, "bəy, heç narahat olma, hər şey qaydasına düşəcək" deyə cavablandırdı. Həbsxanada keçirdiyi 5 ay onu azacıq da olsa sarsıtmayıb.

Məndən xahiş etdi ki, mübarizə aparan bütün insanlara və gənclərə onun adından bu sözləri deyim: “Siyasi durğunluqdan sonraki ilk aksiyalarımız uğurlu alındı. Hakimiyyətin kimlərisə həbs etməsi qaçılmaz idi. Biz bu yolda nəinki həbs olunmağı, hətta hər şeyi itirə biləcəyimizi belə gözə alıb meydana çıxmışıq. Onun üçün mən özümü rahat hiss edirəm. Bilirəm ki, dostlarımız bizim üçün əllərindən gələni əsirgəmir. Ancaq mübarizə bir neçə siyasi məhbus üçün aparılmır, xalq üçün aparılır. Xalqı zülmdən qurtarmaq üçün apardığımız mübarizədən dala qalmayaq!”

Nəzir verməyən xələt versin

Toyu mən aparmışam*

Qız toyunda “bəytərifi”*

Zirehli ulaq

Gənclərin hərbi-vətənpərvər ruhda yetişməsi üçün dövlət tərəfindən bir sıra addımlar atılıb. Bunlara orta məktəbdə “Gənclərin çağırışaqədərki hazırlığı” fənninin tədris olunması, televiziyada tez-tez ruh yüksəldicisi hərbi verilişlərin yayımlanmasını göstərmək olar. Bu tip tədbirlərin gənclərin hərbi vətənpərvərliyini təmin etməsi isə heç də  inandırıcı deyil.

Praktikaya baxaq. Belə ki, ölkənin istənilən yerində “Bir “otpravka” üçün saxlatdırsam görəsən məndən nə qədər pul istəyərlər?”, “Filan yerə görəsən neçəyə saldırarlar?” və ya “Məzuniyyətə gəlmək üçün nə qədər pul vermək lazımdır?”  kimi suallarla tez-tez rastlaşırıq. Hələ xidmətə yararsız hərbi bilet almaq üçün çalışıb-vuruşanları, adı hərbi hissədə gedən özü isə evdə oturanları demirəm. Həftədə bir neçə əsgərimizin şəhid olması, şəraitsizlik, hərcmərclik və s. kimi problemlərin aradan qaldırılması üçün heç bir tədbir görülmədiyi halda orta məktəblərdə “Gənclərin çağırışaqədərki hazırlığı” fənninin tədris olunması təbii ki, gənclərin hərbi xidmətə olan marağını artırmır.

Məlumata görə Səfər Əbiyevin “qüsursuz” işləmək prinsipinə uyğun olaraq ön xətdə-dağın başında hərbi maşınlar istifadə olunmasın deyə su daşımaq üçün uzunqulaqdan istifadə edirlər. Məncə qüsursuz işləmək üçün heç olmasa özümüzü o uzunqulağın yerinə qoymayaq.